Βουλιάζοντας στα παλιά χρόνια

Δημήτρης Κοσμόπουλος, «Ο Κώστας Κρυστάλλης παραμονή Χριστουγέννων 2013 εν Αθήναις» Αθηνάς και Ευριπίδου γωνία στέκομαι εμπύρετος, βουβός. Αμμωνία από του στήθους τις αναθυμιάσεις. Άγριο γλυκοσάλεμα. Εσύ, θα περάσεις μικρή Ουρανία, στο χαλασμό του πλήθους. Μήτε θα κοιτάξεις, μήτε θα μιλήσεις. Καλλικέλαδα –στο σπήλαιο πάντα, του στήθους– καίγονται πουλιά. Εσύ, θα μ’ αφήσεις. «Βλέπω φανερά τον γκρεμό μου» σας έγραψα, κύριε, Σπυρίδωνα Λάμπρο. «Το έθνος βουλευτοκρατείται». Να ’βρω μια Σκιά, κι ας είν’ του Άδου. Τον χαμό μου. Να βουλιάξω στα παληά τα χρόνια. Χρόνος των Αθηνών, η Εφημερίς. Της Ηπείρου Φωνή, η στήλη μου. Κι ο αχός του Απείρου, λύνει τα νερά, με καίει με χιόνια. Αθηνάς και Ευριπίδου γωνία φλέγομαι. Έχει κρύο. Κι η ανία για σας, πόση, ένδοξε κύριε Παράσχο! Θα μπω στον τάφο μου. «… αύριο, του Χριστού, θα φέξει», γράφω στον αδελφό μου. «Τον Σταυρό Του πάσχω». Δροσολογιά ο θάνατος. Κι όποιος αντέξει.

Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/empneusi/top-5-christmas-poets/ ]

Δημήτρης Κοσμόπουλος

«Ο Κώστας Κρυστάλλης παραμονή Χριστουγέννων 2013 εν Αθήναις»
Αθηνάς και Ευριπίδου γωνία
στέκομαι εμπύρετος, βουβός. Αμμωνία
από του στήθους τις αναθυμιάσεις.
Άγριο γλυκοσάλεμα. Εσύ, θα περάσεις

μικρή Ουρανία, στο χαλασμό του πλήθους.
Μήτε θα κοιτάξεις, μήτε θα μιλήσεις.
Καλλικέλαδα –στο σπήλαιο πάντα, του στήθους–
καίγονται πουλιά. Εσύ, θα μ’ αφήσεις.

«Βλέπω φανερά τον γκρεμό μου»
σας έγραψα, κύριε, Σπυρίδωνα Λάμπρο.
«Το έθνος βουλευτοκρατείται». Να ’βρω
μια Σκιά, κι ας είν’ του Άδου. Τον χαμό μου.

Να βουλιάξω στα παλιά τα χρόνια.
Χρόνος των Αθηνών, η Εφημερίς. Της Ηπείρου
Φωνή, η στήλη μου. Κι ο αχός του Απείρου,
λύνει τα νερά, με καίει με χιόνια.

Αθηνάς και Ευριπίδου γωνία
φλέγομαι. Έχει κρύο. Κι η ανία
για σας, πόση, ένδοξε κύριε Παράσχο!
Θα μπω στον τάφο μου. «… αύριο, του Χριστού, θα φέξει»,

γράφω στον αδελφό μου. «Τον Σταυρό Του πάσχω».
Δροσολογιά ο θάνατος. Κι όποιος αντέξει.