Σάββατο, Μαΐου 31, 2014

Η βίλα των Μυστηρίων

H Πομπηία κι η Βίλα των Μυστηρίων

Και τι δεν είχε η Βίλα των Μυστηρίων, όπως λέγεται το οίκημα που βρίσκεται ακριβώς έξω από μια από τις κύριες πύλες του δεύτερου αιώνα π.Χ. στην Πομπηία. Πρόκειται για ένα εκπληκτικό αρχιτεκτονικό κόσμημα της εποχής σε έκταση περίπου 40.000 τετραγωνικών ποδιών, που φαίνεται να είχε τουλάχιστον 60 δωμάτια, για τα οποία οι μελετητές κάνουν διαφορετικά σενάρια.

Το 79 π.Χ. το οίκημα ήταν ήδη πάνω από 200 ετών και φαίνεται να ανακαινίστηκε ή να επισκευάστηκε αρκετές φορές.  Ειδικά μετά από το μεγάλο σεισμό στην Πομπηία AD 62, που κατέστρεψε πολλά κτήρια μέσα στην πόλη, τα οποία απαίτησαν επισκευές.

Η βίλα λειτουργούσε άλλοτε ως σπίτι κι άλλοτε ως αγρόκτημα, όπως φαίνεται, στο πέρασμα των χρόνων κι ενδεχομένως να άλλαξε κι αρκετές φορές ιδιοκτήτες. Υπήρχαν χώροι ώστε να γίνει πάτημα σταφυλιών για οίνο, μεγάλες κουζίνες, λουτρά, κήποι, ναοί και μαρμάρινα αγάλματα. Πιθανότατα ο ιδιοκτήτης να ήταν κάποιος αριστοκράτης της εποχής που θα μπορούσε να υποδεχτεί κόσμο για δουλειές ή για ευχαρίστηση αλλά μπορεί οι ιδιοκτήτες να ήταν και περισσότεροι.

Μάλιστα υπάρχει δωμάτιο με μαύρο τοίχο αλλά και αίθριο με πίνακες που μοιάζουν να είναι πέτρινοι αλλά και δωμάτια με φανταστική αρχιτεκτονική με τοιχογραφίες από θυσίες, θεούς και σάτυρους.

Τα πιο εντυπωσιακά ευρήματα είναι μια τελετουργία μύησης, που θεωρείται μυστηριακή λατρεία του Διονύσου αλλά κι η προετοιμασία μιας νύφης για το γάμο της. Η Βίλα ήταν γνωστή ως «Βίλα σημείο» αλλά ονομάστηκε «Βίλα των Μυστηρίων» μετά τη δημοσίευση της έκθεσης της ανασκαφής του Αμαντέο Μαιούρι, διευθυντή ανασκαφών στην Πομπηία, ο οποίος εστίασε στη διακόσμηση του κόκκινου δωματίου, που ήταν και το πιο ασυνήθιστο χαρακτηριστικό του οικήματος.
  
Πηγή: http://www.agrocapital.gr, 21.2.14

* | Η Βίλα των Μυστηρίων της Πομπηίας

Συγκλονιστική και αξιολύπητα ειδεχθής

 Ο  Μαξ Ερνστ και η "μούσα"  του, Λεονόρα Κάρινγκτον

Leonora Carrington (1917-2011).  Γεννήθηκε στην Αγγλία και σπούδασε στη Φλωρεντία και στο Παρίσι καθώς και καλές τέχνες στο Λονδίνο. Το 1937 συνάντησε τον Μαρξ Ερνστ και πήγε μαζί του στο Παρίσι όπου εντάχθηκε στην ομάδα των υπερρεαλιστών, είχε δε σημαντική παρουσία. Συμμετείχε στις εκθέσεις ζωγραφικής που οργάνωνε η ομάδα και δημοσίευσε τα πρώτα διηγήματά της σε μικρά περιοδικά και την Ανθολογία του Μαύρου Χιούμορ του Αντρέ Μπρετόν.  Στην αρχή του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ο Μαρξ Ερνστ συλλαμβάνεται από τη Γαλλική αστυνομία ως ανεπιθύμητος αλλοδαπός και η Λεωνόρα καταφεύγει στην Ισπανία κι αργότερα στη Νέα Υόρκη και στο Μεξικό.
Φτάνει στο Μεξικό το 1942 με τον τότε σύζυγό της, Μεξικάνο διπλωμάτη και ποιητή, Renato Leduc. Κατόπιν αφιερώνεται στη ζωγραφική και κερδίζει διεθνή αναγνώριση. Το λογοτεχνικό της έργο, παρόλο που γράφτηκε τη δεκαετία του 40 εκδίδεται μόνο στα μέσα της δεκαετίας του 70, σε γαλλικές μεταφράσεις στο Παρίσι.  Ένα βιβλίο της έχει μεταφραστεί στα ελληνικά με το τίτλο ´´Πέτρινη πόρτα´´, μετάφραση Νατάσσα Χατζηδάκη, Αιγόκερως, 1982 και είναι ένα φαντασμαγορικό ταξίδι στο κόσμο της σουρεαλιστικής φαντασίας, γεμάτο προμηνύματα, μαγικές επωδούς και περιπέτειες.
Στο Μεξικό βρίσκουμε ανάμεσα σε πολλούς πίνακες και τοιχογραφίες με ονειρικά και σουρεαλιστικά θέματα, μια μεγάλη τοιχογραφία της με τίτλο ´´Ο μαγικός κόσμος των Μάγιας´´, του 1964, που έχει τοποθετηθεί στο τμήμα Εθνολογίας του Εθνικού Μουσείου Ανθρωπολογίας, μετά από παραγγελία της κυβέρνησης του Μεξικού.
Το περιεχόμενο της  μεγάλης αυτής τοιχογραφίας είναι η καλλιτεχνική ερμηνεία του πολιτισμού των Μάγιας βασισμένη σε ιστορικές πηγές (κώδικα Μάγια και το παραδοσιακό βιβλίο Popol vuh) καθώς και έρευνα της πραγματικότητας in situ (φωτογραφίες και σκίτσα της ζωγράφου) καθώς και συμμετοχή ειδικών, της  ανθρωπολόγου Laurette Séjourné και της Ελβετίδας ανθρωπολόγου Gértrude Blom. Μέσω αυτών, η Κάρινγκτον είχε συμμετάσχει σε τελετές μάγων και πραγματοποίησε ένα ταξίδι στην Selva Lacandona στο Τσιάπας, το 1963. Συγκεκριμένα αναπαραστώνται στη τοιχογραφία οι θεοί : ο Τσάκ Μόολ, ο Ιαγουάρος, η Ixchel, που ήταν η κυρία του ουράνιου τόξου, θεά του πλεξίματος, της ιατρικής, της γέννησης και του φεγγαριού. Υπάρχουν  δέντρα,  το θεϊκό δέντρο Ceiba και πουλιά,  το Quetzal. Ακόμα, ζώα : τάπιροι, αγριογούρουνα, ελάφια, πίθηκοι και λεοπαρδάλεις.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΟΥΒΑΛΗΣ, Ο ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΜΕΞΙΚΟ
Πηγή:http://www.poeticanet.gr

*Leonora Carrington - Wikipedia, the free encyclopedia


Eve of Destruction

The eastern world it is exploding
Violence flarin', bullets loadin'
You're old enough to kill but not for votin'
You don't believe in war but what's that gun you're totin'
And even the Jordan River has bodies floatin'

But you tell me
Over and over and over again my friend
Ah you don't believe
We're on the eve of destruction

Don't you understand what I'm trying to say?
Can't you feel the fears I'm feeling today?
If the button is pushed there's no running away
There'll be no one to save with the world in a grave
Take a look around you boy
It's bound to scare you boy

And you tell me
Over and over and over again my friend
Ah you don't believe
We're on the eve of destruction

Yeah my blood's so mad, feels like coagulatin'
I'm sitting here just contemplatin'
I can't twist the truth, it knows no regulation
Handful of senators don't pass legislation
And marches alone can't bring integration
When human respect is disintegratin'
This whole crazy world is just too frustratin'

And you tell me
Over and over and over again my friend
Ah you don't believe
We're on the eve of destruction.

Think of all the hate there is in Red China
Then take a look around to Selma, Alabama
You may leave here for four days in space
But when you return it's the same old place
The pounding of the drum the pride and disgrace
You can bury your dead but don't leave a trace
Hate your next-door neighbor but don't forget to say grace

And tell me over and over and over and over again my friend
You don't believe
We're on the eve of destruction
Ah, you don't believe
We're on the eve of destruction

Αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας




Αλέξανδρος Πούσκιν*

*Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν - Βικιπαίδεια

Олег Вещий

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΦΡΟΝΙΜΟΥ 
ΟΛΕΓ

[Πρώτη  παρουσίαση στα ελληνικά]
 
Σαν τώρα ξεκίνησε ο φρόνιμος Ολέγ
Τους άμυαλους να εκδικηθεί Χαζάρους
Για τις βάρβαρες επιδρομές τους
Τους αγρούς τους και τα χωριά
Με σπαθί να ερημώσει και φωτιά.
Μπροστά πηγαίνει ο Ολέγ
Καβάλα στο πιστό του το φαρί
Μεσ’ στη βυζαντινή αρματωσιά του
Και πίσω η φρουρά ν’ ακολουθεί


Από το σκοτεινό το δάσος μέσα βγαίνει
Ένας γέρος μάγος εμπνευσμένος,
Πιστός του τρανού Περούν* λειτουργός
Της μοίρας να λέει τα γραμμένα.
Η ζωή του όλη σε χρησμούς και προσευχές δοσμένη,
Κι ο πρίγκιπας στο γέρο το σοφό με προσμονή πηγαίνει.

«Πες μου, σοφέ προφήτη, των θεών αγαπημένε,
Τι κρύβει για μένα το μέλλον;
Μήπως προς χαρά των εχθρικών γειτόνων
Του τάφου θα με σκεπάσει το χώμα;
Την πάσα αλήθεια στο φως χωρίς φόβο βγάλε
Και σαν δώρο σου διάλεξε κι ένα άλογο πάρε».

«Οι μάντεις δεν σκιάζονται ηγέτες ισχυρούς
Κι ούτε από πριγκιπικά δώρα έχουν χρεία.
Αληθινός κι ελεύθερος ο μαντικός τους λόγος
Και στου Θεού το θέλημα υπόλογος.
Μες στην αχλύ βλέπω το μέλλον σου θαμπό
Μα στη λαμπρή μορφή σου τη μοίρα σου θωρώ.

Θυμήσου λοιπόν τα λόγια μου αυτά
Και δώστα μεγάλη αξία:
«Στον πολεμιστή μεγάλη η δόξα,
Με νίκες ονομαστό το όνομά σου,
Στις Βασιλεύουσας τις πύλες
Την ασπίδα σου θα κρεμάσεις**.
Γη και ύδωρ θα εξουσιάσεις,
Και η λαμπρή σου τύχη φθόνος στους εχθρούς σου.

Και του μπλάβου πελάγου το δόλιο κύμα,
Στη μοιραία ώρα του άγριου καιρού,
Η σφενδόνη και το βέλος, και το ύπουλο μαχαίρι
Σε, τον νικητή, απείραχτο θ’ αφήσουν.
Στη γερή σου αρματωσιά δε θα νιώσεις πληγή.
Αόρατος φύλακας τους δυνατούς φυλάει.


Το άτι σου ατρόμητο σε παράτολμα ρίσκα,
Γιατί, νιώθοντας του αφέντη του τη θέληση,
Πότε θα στέκεται ήσυχο κάτω από βέλη  εχθρικά 
Πότε θα ορμάει ακάθεκτο στης μάχης τη δίνη.
Και κρύο και τραύματα αδιάφορα θα παίρνει.
Όμως το θάνατο θα βρεις από το φαρί σου».

Ο Ολέγ χαμογέλασε, και συλλογή σκίασε
Την όψη και το βλέμμα του.
Σιωπηλά απίθωσε το χέρι του στη σέλλα και
Σκυθρωπός ξεπέζεψε.
Και στον πιστό του φίλο αποχαιρετισμού άπλωσε χέρι,
Και χάιδεψε και στοργικά χτύπησε το στητό λαιμό του.

«Γεια και χαρά σου σύντροφε, πιστέ μου υπηρέτη
Έφτασε του χωρισμού η ώρα. Τώρα ξεκουράσου!
Πόδι πια δε θα πατήσει το χρυσό σου αναβατήρα.
Έχε γεια, νάσαι καλά – και ποτέ μη με ξεχνάς.
Ε σεις, ιπποκόμοι, πάρτε το άλογό μου πάρτε!


Σκεπάστε το με κατασάρκι, με χνουδωτό χαλάκι.
Πιάστε του τα χαλινάρια,
Οδηγήστε το στα πράσινά μου τα λιβάδια,
Πλύντε το και με διαλεχτό καρπό ταΐστε το,
Και με νερό απ’ την πηγή ποτίστε το».
Οι ιπποκόμοι τότε αμέσως το παίρνουν
Κι έν’ άλλο άτι στον πρίγκιπα φέρνουν.

Ξεφαντώνει με τη συνοδεία του ο σοφός Ολέγ
Με χαρούμενα των ποτηριών τσουγκρίσματα.
Τα μαλλιά του άσπρα σαν χιόνι πρωινό
Που γενναίου ήρωα σκεπάζει μνημούρι.
Θυμούνται μέρες περασμένες
Και μάχες μαζί κερδισμένες.


«Αχ, πού νάναι ο σύντροφός μου;-φώναξε ο Ολέγ-
Πείτε μου πού βρίσκεται το ζηλευτό φαρί μου;
Είναι καλά; με σβέλτα ακόμη πόδια τρέχει;
Είναι το ίδιο άραγε, φουριόζο, παιχνιδιάρικο;».
Κι αμέσως παίρνει την απάντηση:
«σε λόφο ψηλό, εδώ και καιρό
Ήσυχα κοιμάται τον ύπνο τον αξύπνητο».

Ο κραταιός Ολέγ το κεφάλι του σκύβει
Και συλλογιέται: «του κάκου η πρόβλεψή σου!
Αχ, μάγε, ψεύτη, τρελόγερε! Ανάθεμα στην μαντική σου!
Το άτι μου και τώρα θα με κουβαλεί».
Και του αλόγου του τα οστά θέλει να δει.

Να, λοιπόν, απ’ το παλάτι ο τρανός Ολέγ, καβάλα βγαίνει.
Μαζί του ο Ίγορ κι οι φίλοι οι παλιοί,
Και βλέπουν: Στο λόφο, στου Δνείπερου τις όχθες 
τα ευγενικά του αλόγου του τα κόκαλα σπαρμένα.
Ξασπρισμένα απ’ τις βροχές, κι απ’ τη σκόνη σκεπασμένα,
Και πάνω τους ο άνεμος τις ψηλές φτέρες να κουνάει.

Ο πρίγκιπας βάζει απαλά το πόδι του πάνω στου αλόγου το κρανίο
Και λέει: «κοιμήσου, μοναχικέ μου φίλε!
του γέρου σου αφέντη του άφησες χρόνους,
στο ξόδι του, που δε θ’ αργήσει να ‘ρθει,
δε θα ματώσεις μαζί του πεσμένος από γιαταγάνι στις ψηλές φτέρες,
κι ούτε τη σκόνη μου το  ζεστό σου αίμα θα ποτίσει!

Ώστε αυτός λοιπόν είναι ο όλεθρός μου;
Των άψυχων οστών η απειλή;»
Και τότε από το νεκρικό κεφάλι μέσα βγαίνει
φίδι φαρμακερό σφυρίζοντας, και σαν ταινία μαύρη, 
στα πόδια του τυλίγεται.
Κι δαγκωμένος ο πρίγκιπας, κραυγή πόνου βγάζει.

Λεβέτια στρογγυλά βράζουν κι αφρίζουν,
Κουτάλες το γύρο κάνουν
Στο ξόδι του δύσμοιρου Ολέγ.
Πάνω σε λόφο κάθονται  η Όλγα και ο Ίγορ.
Στου ποταμού την όχθη γλεντά η ακολουθία .
Θυμούνται μέρες περασμένες
Και μάχες μαζί κερδισμένες.

1822

Μετάφραση από τα Ρωσικά:
 Βασίλης Μηλίτσης

Σημειώσεις


Η δυναστεία του Ρούρικ, των Ρώσων (Ρος) του Κιέβου.
Ο Ρούρικ υπήρξε σκανδιναβός πρίγκιπας, Βαράγγειος Βίκιγκ. Σύμφωνα με ένα ρωσικό χρονικό του 12ου αιώνα, ο Ρούρικ το 862 συγκέντρωσε τις σλαβικές ομάδες της περιοχής του Νοβγκόροντ και ίδρυσε το κράτος των Ρος (Ρώσων). Ο Ολέγ (περί ου και το ποίημα του Πούσκιν που ακολουθεί), συγγενής του Ρούρικ, ίδρυσε το μεγάλο πριγκιπάτο του Κιέβου. Τον Ολέγ διαδέχθηκε ο Ίγορ, ο οποίος θεωρείται ο πραγματικός ιδρυτής του Ρωσικής πριγκιπικής δυναστείας του Κιέβου. Η σύζυγος του Ίγορ η Όλγα, θεωρείται αγία από τη ρωσική εκκλησία.
*Στο προχριστιανικό σλαβικό πάνθεον, ο Περούν είναι ο θεός των καταιγίδων. Λατρευόταν κυρίως από τα ανατολικά σλαβικά φύλα, ειδικά από τους Ρώσους. Ταυτίζεται με το Θωρ της σκανδιναβικής μυθολογίας και το Δία της ελληνικής μυθολογίας. Πιθανότατα ο Περούν να αντικατέστησε τον παλαιότερο θεό Ροδ και να αποτέλεσε την κορυφή του ανατολικού σλαβικού πάνθεου.
** Ο Ολέγ είχε πολιορκήσει την Κωνσταντινούπολη το 911, κρεμώντας την ασπίδα του στις πύλες της πόλης. Τελικά έλυσε την πολιορκία κατόπιν συμβιβασμού.

Για τους θαυμαστές της Αργεντίνικης "αντίστασης" απέναντι στο ΔΝΤ


" Η Αργεντινή καθαρίζει το κούτελο από το στίγμα της χρεοκοπίας και προσπαθεί να μπει στο διεθνές επενδυτικό ραντάρ για να προσελκύσει κεφάλαια. Μετά τη χρεοκοπία του 2001 και αφού αψήφησε έκτοτε τις διεθνείς αγορές προκαλώντας τεράστια πλήγματα στην οικονομία και την κοινωνία της τώρα λυγίζει. Συμφώνησε ενώπιον του Κλαμπ του Παρισιού να αποπληρώσει το εναπομείναν χρέος των 9,7 δισ. δολ. στα πεισματάρικα hedge funds που είχαν αρνηθεί φέσι ή απομειώσεις κι έτρεχαν τη χώρα στα δικαστήρια. Η στροφή 180 μοιρών έχει ξεκινήσει από την αρχή του έτους. Η κυβέρνηση έχει ήδη προχωρήσει σε υποτίμηση 20% και αποζημιώνει την ισπανική Repsol την οποία εθνικοποίησε πρόπερσι. Θα ακολουθήσει ύφεση, σίγουρα. Αλλά αμέσως μετά, μια «μεταμελημένη», «τακτοποιημένη» και πάμπλουτη σε πόρους Αργεντινή θα βγει στις αγορές προσφέροντας ισχυρά κίνητρα. Η χώρα έχει όλα τα φόντα να γίνει το success story της επόμενης τριετίας. Να είναι σε μια γειτονιά που δίνει τις πιο υψηλές αποδόσεις, σε ένα σχετικά ασφαλές περιβάλλον (όποιος καεί στον χυλό φυσάει και το γιαούρτι, η Αργεντινή πήρε κι έδωσε μαθήματα με το υπερδεκαετές αυτο-μαστίγωμα)."

                                                                                                                         Ηλίας Σιακαντάρης,
                                                                                                                           [ Απόσπασμα]
Η Καθημερινή, 30.5.2014

Συντροφικός σκεπτικισμός για τα επινίκια

Επιστολή σε ένα σύντροφο του ΣΥΡΙΖΑ




Θέμης Τζήμας, TVXS ,  28 Μαΐου 2014


Αγαπητέ σύντροφε,
Ακόμα περισσότερο συναισθάνομαι τη διάθεση εφόρμησης για το οριστικό γκρέμισμα της καταστροφικής, δεξιάς συγκυβέρνησης, γιατί πέραν του ότι τη βιώνω κι εγώ ως θύμα της κρίσης, την έχω ζήσει και στο παρελθόν πάνω στην έξαψη της αντιδεξιάς ρητορικής και πρακτικής.
Όλα αυτά όμως έχουν μικρή σημασία.
Για άλλους λόγους σου γράφω: δίπλα στο 33% που ψήφισε συνολικά αριστερά σε αυτές τις ευρωεκλογές και στο 27% που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ, 4 χρόνια μετά τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που ελπίζαμε όλοι ότι θα διαμόρφωνε ένα βαθύ, προοδευτικό ριζοσπαστισμό, ένα ποσοστό περίπου 45% ψήφισε μνημονιακά- ανομολόγητα ή ξεκάθαρα- και μάλιστα εντός αυτών και κατεξοχήν γεννήματα της διαπλοκής. Ένα ποσοστό δε της τάξης του 55% συνολικά, ψήφισε συντηρητικά ή υπέρ- συντηρητικά, φασιστικά.
Ασχέτως δηλαδή σύντροφε των διαφορών όλων αυτών των σχημάτων που είναι μεγάλες, μια πλειοψηφία του κόσμου μετατόπισε τον πολιτικό άξονα δεξιά και όχι αριστερά.
Επιπρόσθετα, μέσα -και- από το κόμμα σου, βάσει των όσων φρόντισε να επισημάνει η ηγεσία του.  ο ελληνικός λαός ψήφισε σταθερότητα. Άλλη η εκδοχή της σταθερότητας της ΝΔ από αυτή του ΣΥΡΙΖΑ φυσικα. Αλλά σταθερότητα, υπό την έννοια της αλλαγής μεν πολιτικής αλλά εντός ενός ασφυκτικού πλαισίου που γνωρίζουμε όλοι πόσο ασφυκτικό είναι. Τόσο μάλιστα υπέρ της σταθερότητας τάσσεται συνολικά σχεδόν η ευρωπαϊκή αριστερά, ώστε χαρίζει στη Λεπέν και στο Φαράτζ το θυμό των λαών.
Και βεβαίως δεν μπορεί να μη σε προβληματίζουν οι προγραμματικές αντιφάσεις του κόμματός σου και η αδυναμία συγκρότησης ενός ευρέως και βαθέος ρεύματος στρατηγικού επαναπροσανατολισμού της χώρας, τέτοιου ώστε να μην εξωθείται το κόμμα σου στην παγίδα μιας συγκυβέρνησης με τις εκδοχές της δεξιάς και άρα στον κίνδυνο καταστροφής της αριστεράς.
Δίπλα σε όλα αυτά δεν μπορεί να σου διαφεύγει ότι ένα νέο, πολύ σκοτεινό σύστημα εξουσίας διαμορφώνεται: μια χούφτα επιχειρηματίες ελέγχουν την πολιτική ζωή και τα ΜΜΕ, στήνουν κόμματα και παίρνουν απευθείας μηχανισμούς εξουσίας, το λούμπεν ελέγχει ως τέτοιο ιστορικές πόλεις και εξουσίες και όλα αυτά σε αγαστή συνεργασία με το ναζισμό που αφού δολοφόνησε και τραμπούκισε έρχεται αναβαπτισμένος ως ο (από-) ρυθμιστής και εν τέλει καταλύτης της ασθενούς δημοκρατίας μας. Ενώ παράλληλα, σε όλους σχεδόν τους μαζικούς χώρους η δεξιά κρατάει τα ηνία και τα κινήματα φθίνουν ή παραμένουν εν πολλοί αδύναμα, εξαιτίας και της ηγεσίας σου που πρωτοστατεί στην επιδίωξη της ανάθεσης από το λαό.[,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,]

*Επιστολή σε ένα σύντροφο του ΣΥΡΙΖΑ | TVXS -

«Χάρτινες» ποινές για τα δομημένα


   «Χάρτινες» ποινές για τα δομημένα
ΙΩΑΝΝΑ ΜΑΝΔΡΟΥ
Η Καθημερινή, 
 

 Πολυετείς καθείρξεις, που φθάνουν ώς τα 25 χρόνια για πολλούς από τους εμπλεκομένους, από τους οποίους όμως ούτε ένας δεν μπαίνει φυλακή, ήταν η απόφαση του Δικαστηρίου για την υπόθεση των ομολόγων που απασχόλησε από το 2007 έντονα την κοινή γνώμη και τις δικαστικές αρχές.
Η απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων προκάλεσε εντύπωση και μέσα στη Δικαιοσύνη, καθώς από τη μια επέβαλε βαριές ποινές σε εκπροσώπους εταιρειών και υπευθύνους ασφαλιστικών Ταμείων και από την άλλη δέχθηκε το αίτημα να αφεθούν όλοι ελεύθεροι, επιβάλλοντας κατά περίπτωση απαγόρευση εξόδου και μικρές χρηματικές εγγυήσεις των 100 και 200 χιλιάδων ευρώ.
Από τους καταδικασθέντες που εξασφάλισαν αναστολή στην έκτιση της ποινής τους, θα κρατηθούν προσωρινά στη ΓΑΔΑ, μέχρι να δώσουν τα χρήματα, μόνον αυτοί στους οποίους επιβλήθηκε χρηματική εγγύηση.[................]
************************************************************
- Πόσα χρονάκια στην Ελλάδα λογιάζεται ένας αιώνας;
- Εκατό για τον κοινό θνητό, κανένα  αν είσαι απατεώνας!

Παρασκευή, Μαΐου 30, 2014

Η Καληνύχτα ενός ρομαντικού "κύκνου"...

Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αδριανός μάς ξεναγεί στη βίλα του στο Τίβολι

Πώς να πλακώνετε στο ξύλο τη γυναίκα σας με την έγκριση του Αλλάχ



Η εκδίκηση του Χρυσαυγιτάκη

 Ιδού πώς ο κρητικός  μαθητής Χαρίδημος Χρυσαυγιτάκης
αντέδρασε  σε παρατήρηση της συμμαθήτριάς του Φανής
Βλεφαράκη  να μη χαράζει αγκυλωτούς σταυρούς στο θρανίο τ
ου και να μη  απειλεί τους δημοκρατικούς συμμαθητές του ότι
 θα τους κάνει σκόνη πλυσίματος.

Ήπιασε τη γάτα τση Φανής απ' το κεφάλι
και τση εσφίγγη τον λαιμό ώσπου της ήρθε ζάλη,
κι εμουγκαλίστη τρεις φορές το άτυχό της στόμα
κι εβρόντηξεν ο ουρανός κι εσκίστηκεν το χώμα,
και με μεγάλη ταραχή και μουγκρισμόν ομάδι
επήε η καημένη της ψυχή στο μαυρισμένον Άδη.
Έσυρεν ο Χαρίδημος απ' την ουρά το άτυχο γατί,
τράβηξε και το πέταξε εις τση  Φανίτσας  το σκαλί.

Ουκ απέσβετο το λάλον ύδωρ


  • Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα στις νεοελληνικές σπουδές του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Βερολίνου

    Στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου (FU-Berlin) λειτουργεί ένα διετές Πρόγραμμα Σπουδών, που οδηγεί στην απόκτηση Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης στις Νεοελληνικές Σπουδές. Η εγγραφή προϋποθέτει Προπτυχιακές Σπουδές (πτυχίο Βachelor Νεοελληνικών Σπουδών ή ισότιμα διπλώματα), που διασφαλίζουν τις βασικές γνώσεις σε ζητήματα νεοελληνικής γλώσσας, λογοτεχνίας, ιστορίας και πολιτισμού. Το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα αποσκοπεί στην επιστημονική κατάρτιση των φοιτητών/τριών σε θέματα νεοελληνικής ιστορίας και κριτικής της λογοτεχνίας καθώς και διανοητικής και πολιτισμικής ιστορίας, ενώ ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην εξοικείωση με την ερευνητική μεθοδολογία, τη σύγχρονη θεωρία της λογοτεχνίας καθώς και τη θεωρία και πρακτική των διαπολιτισμικών (μεταφραστικών) σχέσεων.
  • Έκδοση δύο ποιητικών συλλογών του Οδυσσέα Ελύτη στα αγγλικά

    Οι δύο τελευταίες ποιητικές συλλογές του νομπελίστα Οδυσσέα Ελύτη είναι πλέον μεταφρασμένες και στη διάθεση του αγγλόφωνου αναγνωστικού κοινού. Πρόκειται για έναν τόμο 100 σελίδων, που περιλαμβάνει τις συλλογές «Ελεγεία της Οξώπετρας» και «Δυτικά της λύπης» σε μετάφραση και εισαγωγή Ντέιβιντ Κόνολι και μόλις κυκλοφόρησε από τη σειρά Harvard Early Modern and Modern Greek Library, της οποίας διευθυντής είναι ο Παναγιώτης Ροϊλός και ο Δημήτριος Γιατρομανωλάκης. Η έκδοση περιλαμβάνει εκτός από την εκτεταμένη και κατατοπιστική εισαγωγή, σημειώσεις, χρονολόγιο και βιβλιογραφία στα αγγλικά.
  • Εγκαίνια Κέντρου Νέου Ελληνισμού στο Βερολίνο (6/6/2014)

    Στις 6 Ιουνίου, μετά από δύο χρόνια επίπονων προσπαθειών, εγκαινιάζεται στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου το Κέντρο Νέου Ελληνισμού / Centrum Modernes Griechenland-CeMoG (http://www.cemog.fu-berlin.de/). Η εναρκτήρια εκδήλωση της λειτουργίας του Κέντρο Νέου Ελληνισμού θα μεταδοθεί και μέσω live streaming (το πλήρες πρόγραμμα εδώ: http://www.cemog.fu-berlin.de/news/eroeffnung-cemog.html). Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ίδρυση και τους σκοπούς του Κέντρου Νέου Ελληνισμού, βλ. http://www.greek-language.gr/greekLang/portal/blog/archive/2014/05/22/5891.html.
  • Ημερίδα στη μνήμη της Ρένας Σταυρίδη-Πατρικίου (4/6/2014, Πάντειο)

    Η Ελλάδα της νεωτερικότητας. Κοινωνικές κρίσεις και ιδεολογικά διλήμματα (19ος-20ός αιώνας) Ημερίδα στη μνήμη της Ρένας Σταυρίδη-Πατρικίου. Αίθουσα Τελετών
  • Συνάντηση με τον Μισέλ Φάις (1/6/14)

    Το EL VIAJE music bar, το βιβλιοπωλείο ΒΙΒΛΙΟΣΤΑΤΗΣ και οι εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ, σας προσκαλούν σε μία συνάντηση με τον Μισέλ Φάις με αφορμή το βιβλίο του «Aegypius monachus», την Κυριακή 1 Ιουνίου 2014. Τον συγγραφέα παρουσιάζουν οι νέοι πεζογράφοι Χρίστος Κυθρεώτης και Γιάννης Τσίρμπας. Θα προβληθεί απόσπασμα από τη θεατρική μεταφορά της νουβέλας στο EL VIAJE music bar (Κολοκοτρώνη 45, Βύρωνας). Ώρα έναρξης: 9.00 μ.μ.


    Aegypius monachus "Αρκετά όμως μακρηγορήσαμε. Δεν υπάρχει καμιά ιστορία να πούμε, καμιά ιστορία να ακούσουμε. Κάποτε η καρδιά φεύγει από τη θέση της. Εκσφενδονίζεται στα σκοτάδια του νου. Ανάμεσα στα φρύδια λαγοκοιμάται, ανάμεσα στα σκέλια έχει τον ακάθιστο. Τότε η μόνη ιστορία που μπορείς να πεις, που θέλεις να ακούσεις, είναι η ιστορία που λέει ο σώζων εαυτόν σωθήτω κι ακούει ο όπου φύγει φύγει. Φράσεις με την ψυχή στο στόμα, λέξεις που σπρώχνονται, λες και η μία θέλει να κρυφτεί πίσω από την άλλη, σιωπές που σε ξεκουφαίνουν. Γι΄αυτό η ιστορία που λέει ο σώζων εαυτόν σωθήτω κι ακούει ο όπου φύγει φύγει δεν έχει ραχοκοκαλιά, γάτα λιωμένη στο δρόμο, δεν σε βγάζει πουθενά, γύρος του θανάτου χωρίς θάνατο".

    Ο μαυρόγυπας (επιστημονική ονομασία aegypius monachus) είναι ένα είδος γύπα προς εξαφάνιση που ζει στο δάσος της Δαδιάς του Έβρου. Επιβλητικός, μονογαμικός, τρέφεται με πτώματα. Κατ' αναλογία και ο αφηγητής-πρωταγωνιστής αυτής της νουβέλας είναι μια φωνή προς εξαφάνιση που τρέφεται με νεκρές ή αποσυντιθέμενες ιστορίες, ιστορίες που ανακεφαλαιώνουν με κωμική απόγνωση πανωλεθρίες της μνήμης και της ζωής.

    Σ' αυτό το πυρετώδες κείμενο ο Μισέλ Φάις παρωδεί θεματικές εμμονές του και ξεθεμελιώνει αφηγηματικές τεχνικές του με απώτερο στόχο να σπρώξει τη γραφή του στα όρια της. Κατά βάθος μηχανεύεται τρόπους για να απομαγεύσει τον ριζικό του δαίμονα: την αυτοβιογραφία.

    Ένα κομβικό έργο στη λογοτεχνική διαδρομή του συγγραφέα που ξανατυπώνεται αναθεωρημένο, δώδεκα χρόνια από την πρώτη έκδοσή του, εμπλουτισμένο με τις σημαντικότερες κριτικές που το πλαισίωσαν αλλά και με φωτογραφίες από τη σκηνική μεταφορά του (2003 και 2010).

    Παρή Σπίνου, Η γραφή σαν αδιάκοπο ράμφισμα στη μνήμη, "Εφημερίδα των Συντακτών", 24.1.2014
    Λευτέρης Καλοσπύρος, Αντισυμβατικός ρεαλισμός, "Η Καθημερινή"/ "Τέχνες και Γράμματα", 12.1.2014
    Ρούλα Γεωργακοπούλου, Η πεζογραφία στη χώρα των τραυμάτων, "Τα Νέα"/ "Βιβλιοδρόμιο", 14.12.2013
    Δημήτρης Φύσσας, Μισέλ Φάις: «Οι ψηφοφόροι του Μιχαλολιάκου δεν έπεσαν από τον ουρανό», "Athens Voice", τχ. 461, 5.12.2013
    Bart Soethaert, Παραβατικά παιχνίδια μπροστά στο Νόμο, "The Books' Journal", τχ. 38, Δεκέμβριος 2013
    Χρίστος Κυθρεώτης, Το σκοτεινό παράδοξο της ενδοσκόπησης, www.protagon.gr, 28.10.2013
  • Πηγή: ΒιβλιοΝέτ
  • 37η Γιορτή Βιβλίου στην Αθήνα (4-15/6/14)

    Η 37η Γιορτή Βιβλίου θα πραγματοποιηθεί από τις 4 έως τις 15 Ιουνίου στην Αθήνα. Η μεγαλύτερη γιορτή του βιβλίου φέτος αλλάζει τοποθεσία και κατεβαίνει στο κέντρο της πόλης, σε ένα κτίριο εμβληματικό: στο Ωδείο Αθηνών.

Yasmine Hamdan - Hal (official music video) #JimJarmusch EditQ « Ω εύθραυστη καρδιά μου/ Ο χωρισμός με σκοτώνει»...

I adore you And if a day passes by without seeing you I forget you How come this time I drew you The Longing moves the nostalgia in my heart...